-
1 ὑπήκοος
A hearkening, ἀμφοτέροισι perh. answering with both gifts, AP9.46 (Antip. Thess.); a hearer, scholar, Poll.4.44, Iamb. VP26.121.II obeying, subject, c. gen.,Πέρσας Μήδων ὑπηκόους ἐποίησε Hdt.1.102
, cf. 4.167,7.111, 149, A.Pers. 234, 242 (both troch.), Th.4.78,6.20, etc.;ὑ. τῶν νόμων Arist.EN 1102a10
.2 c. dat., E. Heracl. 287, X.Cyr.2.4.22;ἅπαντα τῷ πλουτεῖν ὑπήκοα Ar.Pl. 146
;γλῶττα ὑ. τῷ λογισμῷ Plu.2.90b
; also ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ ὑ. liable to furnish.. (cf. ὑποτελής), Th.7.57; τροφὴ ὑ. τῇ πέψει easy of digestion, Plu.2.661b; ὕλη ὑ. phlegm easily brought up, Steph. in Hp.1.181 D.III abs. as Subst., ὑπήκοοι, οἱ, subjects, X.HG4.1.36, etc.; ἡ ὑ. (sc. χώρα) D.C.36.53; τὸ ὑ. = οἱ ὑ., τὸ ὑ. τῶν ξυμμάχων Th.6.69, cf. D.C.37.25, etc.; the subject allies of Athens were called ὑπήκοοι, opp. αὐτόνομοι, Th.7.57, cf. 6.22, 8.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπήκοος
См. также в других словарях:
υπήκοος — ο, η / ὑπήκοος, ον, ΝΜΑ, και δωρ. τ. ὑπάκοος, ον, Α 1. αυτός που υπόκειται στην εξουσία ενός κράτους ή ενός ηγεμόνα (α. «τούς υπέταξε και τούς έκανε υπηκόους του» β. «Πέρσας Μήδων ὑπηκόους ἐποίησε», Ηρόδ.) 2. αυτός που ακολουθεί πιστά τις εντολές … Dictionary of Greek
